otlamak

1

işlik

Örä çykmak, ot iýmek.

∙ Olar süri bolup gezýärler, otlaýan wagtlarynda hemişe gezegine biri garawullyk çekýär. (A. Gowşudow, Eserler)

◊ agza gelenini otlamak — Bolgusyz ýaňramak, gürlemek, samramak.

2

işlik

[o:tlamak]

1) Bir zada ot bermek, bir zady ýakmak, ýandyrmak, tutaşdyrmak.

∙ Olar gapylaryndaky çöplemelerini otlajak boldular. (B. Kerbaýew Japbaklar)

∙ Elindäki ody öçüp giden papirasyny ýere taşlap täzesini otlady. («Sowet edebiýaty» žurnaly)

∙ Tokaý otla at gazan. (Nakyl)

2) Herekete getirmek, işletmek, ýöretmek (içinden ot alýan dwigateller barada).

∙ Aýsoltan: --Patdy maşyny otlasana! -- diýip, oňa igendi. (B. Kerbabaýew, Aýsoltan)

3) Oka tutmak, atmak, öldürmek.

∙ Duşmany rehimsiz otlamak gerek. (N. Pomma, Saýlanan eserler)

4) Gepleşik dili Çürkemek, kösemek, işini görmek.